داستان اوا وتسون، دختری که به تنهایی مسئولیت خواهر کوچک و مریض خود را به دوش می کشد و به هر دری می زند که خواهرش را از آغوش مرگ دور نگه دارد، در پی این تقلا پایش به قلمرویی شوم باز می شود و از حاکم تیرگی درخواست کمک می کند و این کمک مجبورش می کند در این سیاهی، شریک خونخوار دل شکسته بشود …

کتاب الهه ناز سرگذشت دو خواهر دوقلوی زیبا و دل شکسته به نام های گیتی و گیسو است. گیتی خواهر بزرگ‌تر، بنا به حس مسئولیت می‌خواهد با چنگ و دندان گیسو، این یادگار خانوادگی را به خوشبختی نزدیک‌تر کند. بنابراین به جای او پرستاری از بیماری را به عهده می‌گیرد. با ورود این دختر به قصر بلورین منصور که دست روزگار او را نیز بارها محک زده، بازی دیگر تقدیر شروع می‌شود و عشقی متولد می‌شد. اما آتش حسادت مهره این بازی را کیش و مات می‌کند.

میخوام بنویسم از یه جفت دل که گشتن و گشتن تا به هم رسیدن. شاید هیچ کدوم به ته خط فکر نمیکردن! داستان من داستان یه جفت دله که فاصلشون از اینجا تا آسمونه. یه دل که دریای محبت و از خود گذشتگیه و دلی که نفوذ ناپذیر و سراسر غرور و سردیه مثل سنگ!

یگانه دختر یتیمی هستش که پیش خانواده ی خوبی زندگی می کنه. پسر خانواده شهاب، دچار بیماری اعتیاد هستش و همین مسئله خانوادش رو حسابی ناراحت کرده. مادر شهاب روی حساب محبت های بی دریغی که به یگانه کرده، ازش می خواد به خونه ی شهاب بره و ازش پرستاری کنه…

آنید کیان دانشجوی مهندسی کشاورزی؛ یک دختر شمالی که کرج درس می‌خونه. به خاطر توصیه‌ی یکی از استادها که پیشنهاد داده بود که برای بهتر یادگیری درس بهتره کار عملی انجام بدن و به طور مستقیم روی گل و گیاه کار کنن. بنا به عللی آنید تصمیم می‌گیره که به عنوان یه پرستار برای یه خانم سالمند توی یه خونه‌ی بزرگ کار کنه که بتونه از باغش برای یادگیری رشته‌اش استفاده کنه...

داستان رمان درباره دختری به نام ترنج است که‌ به همراه مادرش و خانواده پدری خود در یک خانه باغ که در بن بست هفده قرار دارد زندگی‌ می کنند. بن بست ۱۷ همان جایی است که تمام‌ روابط‌ و‌ احساسات به بن بست می رسند؟ آیا عشق در این بن بست طلسم شده است؟

دختری که توسط ناپدری و برادرش همیشه مورد آزار و اذیت و زورگویی قرار گرفته، یه روز تو رستورانی که کار می‌کنه مرد خوشتیپ و ثروتمندی می‌بینه. طی یه سری اتفاقات، اون مرد افسون رو به دختر خوندگی می‌پذیره و…

من باعث دردسر بودم! این چیزی بود که زیاد از اطرافیانم می‌شنیدم یا حداقل توی نگاهشون که اینطور بود. اما در برابر یک نفر همیشه‌ی خدا خجالت‌زده یا دست و پا چلفتی ظاهر می‌شدم! هرچقدر هم که سعی کنم بروزش ندم، ولی واقعاً درونم تب می‌کرد و به ولوله می‌افتاد. کاش همه‌ی دوست داشتن‌ها به همین حس و حال‌‌ها ختم می‌شد…

همه چیز برای من یک بازی بود؛ یک بازی تلخ و اجباری! اصلاً نمیدونستم با این بازی چی به سر خودم و اون بیچاره میاد، فقط برام آبروی بابام مهم بود؛ اما اون بیچاره تقصیری نداشت. مجبور بودم در برابر نگاه‌های سرد و پرسشگرانش فقط سرم رو بندازم پایین و سهم اون فقط سکوت بود، سکوت!